กินกับอี๋ ภูเก็ต

มาภูเก็ตแล้วถ้าอยากได้ประสบการณ์การชิมลิ้มลองไม่ซ้ำใคร ให้มาที่ร้านกับข้าวพื้นบ้านสไตล์ภูเก็ตผสมจีนฮากกา (หรือจีนแคะ) เปิดมาเพียง 3 ปีครึ่งก็โด่งดังปังเว่อร์ กระแสตอบรับแรงมาก มีคิวจองไปชิมยาวเหยียดนานเป็นอาทิตย์ ร้านนี้มีชื่อว่ากินกับอี๋ นางเอกประจำร้านผู้สร้างคาแรคเตอร์ให้กินกับอี๋ มีเอกลักษณ์เพียงหนี่งเดียวบนเกาะภูเก็ต ก็คือแม่ครัวเอกซึ่งเป็นที่มาของชื่อร้าน อี๋ซิ้ม (อี๋คือป้าหรือน้า) วัย 72 ปี ในชุดทำครัวโดดเด่น นุ่งกระโจมอกทำกับข้าวเหมือนเมื่อหลายสิบปีก่อน จนอี๋ซิ้มกลายเป็นสัญลักษณ์ของร้านกินกับอี๋ บ่งบอกถึงความอร่อยแบบพื้นบ้านเป็นที่เรียบร้อยไปแล้ว ใครได้เห็นบรรยากาศ เห็นรูปแม่ครัวและหน้าตาอาหาร ก็จะรู้เลยว่าร้านนี้ต้องมีดีแน่ ๆ อีกทั้งจะเกิดอาการหิวโหยทนไม่ไหว จนต้องรีบจองตั๋วมาภูเก็ตแทบทุกราย แต่ช้าก่อน ขอบอกว่าที่ร้านกินกับอี๋นั้น เราไม่สามารถเดินดุ่ม ๆ วอล์กอินเข้าไปที่ร้านได้เลยนะจ๊ะ เพราะต้องมีการจองโต๊ะล่วงหน้านานเป็นอาทิตย์ (บางช่วงนานนับเดือน) อีกทั้งในช่วงนี้กินกับอี๋เปิดแค่อาทิตย์ละ 3 วัน (จากเดิม 4 วัน) คือวันศุกร์-วันอาทิตย์ 11 โมงเช้าถึงบ่าย 3 โมงเท่านั้น ผู้ดูแลและจัดการร้านคือหลานสาวอี๋ซิ้มชื่อน้องทับทิม ซึ่งสวมชุดทันสมัยวัยรุ่น เพราะเจ้าตัวกลัวว่าถ้านุ่งกระโจมอก คงจะไม่มีใครกล้ามาที่ร้าน น้องทับทิมเป็นเจ้าของเพจกินกับอี๋ ซึ่งจะรับจองโต๊ะทางเฟซบุ๊กนี้ช่องทางเดียวเท่านั้น โดยทับทิมจะบอกรอบการจองและวันที่ถูกจองเต็มแล้วไว้ในเพจเสร็จสรรพ

เมื่อได้วันว่าง ทับทิมจะตอบรับด้วยการส่งข้อความอินบอกซ์มาให้ทางเฟซบุ๊ก และส่งเมนูให้สั่งอาหารล่วงหน้าด้วย พร้อมทั้งเก็บมัดจำโต๊ะละ 500 บาท พอถึงวันที่จะไป ทางร้านก็จะไปจ่ายตลาดเตรียมหาวัตถุดิบมาให้ ร้านกินกับอี๋อยู่ที่บ้านม่าหนิก ทับทิมใช้คำว่าแต่ก่อน ”อยู่ในหมง” เหมือนอยู่ในป่า เขตปริมณฑลบ้านนอกห่างไกลความเจริญ แต่ตอนนี้บ้านม่าหนิกเจริญขึ้นมาก มีหมู่บ้านจัดสรร ร้านอาหารดี ๆ เกิดขึ้นแล้ว ตัวร้านอยู่ห่างจากอนุสาวรีย์ท้าวเทพกระษัตรี ท้าวศรีสุนทร มาตามถนนศรีสุนทร (สาย 4025) ประมาณ 3.7 กิโลเมตร (ทางไปเชิงทะเล) ปากทางเข้าร้านอยู่ข้าง 7-11 ตรงข้ามโรงเรียนบ้านม่าหนิก ที่นี่เขาทำกันในครอบครัวจริง ๆ มีอี๋ซิ้มกับน้องทับทิมทำกับข้าว อี๋ทรงคือน้าอีกคน (นุ่งกระโจมอกเหมือนกันแต่เป็นยางยืด) คอยเตรียมเครื่องแกง พ่อทอดหมั่นโถว แม่เป็นพีอาร์ประจำร้าน คอยรับแขกกับจ่ายตลาด อารมณ์ความรู้สึกเวลามาร้านนี้ เหมือนได้กินข้าวในบ้านญาติตรงสวนหน้าบ้าน ได้นั่งร่วมโต๊ะกับเพื่อนฝูง ในบรรยากาศผ่อนคลาย เพราะทุกคนบริการด้วยใจ ยิ้มแย้มแจ่มใส สามารถเดินเข้าครัวไปทักทายอี๋ซิ้ม ขอถ่ายรูปได้ กับข้าวก็เป็นของกินคุ้นเคยประจำบ้าน ที่นำมาปรับเป็นเมนูรับรองลูกค้า วันไหนได้อะไรสดใหม่มาก็จะทำให้กิน อย่างเช่นวันนั้นเราได้ลิ้มลองปลามงหลายเมนูเลย

ขอเริ่มด้วยสิ่งที่ชอบมาก ๆ คือ ปลาทอดเครื่อง (ชิ้น ละ4 ขีด 300 บาท หรือขายเป็นตัว ๆ ละ 500 บาท) ทับทิมเล่าว่าเครื่องแกงที่ใช้ทาตัวปลา คล้ายกับเครื่องแกงทำน้ำยา มีตะไคร้ ขมิ้น กระเทียม พริกขี้หนูสวน เกลือ พริกไทย ตำใส่กะปิเพิ่มลงไป ทาตัวปลาทิ้งไว้ 15 นาที แล้วเอาด้านที่หมักปลาลงทอด จากนั้นพลิกอีกที วิดเครื่องใส่ด้านบน พอปลาสุกได้ที่ก็ตักออก แล้วผัดเครื่องต่อจนแห้ง น้ำมันต้องร้อนแต่ไม่ร้อนจนเกินไป เนื้อปลามงจะซึมซับรสชาติของเครื่องแกงที่ทาไว้หอมตลบอบอวลเข้มข้นถูกใจ หรือบางวันก็จะมีปลากล้วยแดง (2 ตัว 300 บาท)แทน อย่าลืมว่าต้องโทรสั่งล่วงหน้าจะได้ไปหาซื้อปลาสด ๆ และเตรียมหมักเครื่องไว้ เมนูปลาอีกอย่างคือปลาลำซึ้ง (4 ขีด 300 บาท จนถึง 10 ขีด 600 บาท) คือปลานึ่งทั้งตัวมันวาวกับเครื่องต่าง ๆ มีกระเทียม พริกขี้หนูสวน แป้งมัน น้ำตาล น้ำส้มสายชู อีกอย่างที่ห้ามพลาดเลยเป็นอันขาด คือหมูอี๋ซิ้ม (300 บาท) บางคนเรียกหมูทอดภูเก็ต อย่าไปนึกถึงหมูทอดแห้ง ๆ นะจ๊ะ เพราะทำจากหมูสามชั้น หมักกระเทียม พริกไทย ซีอิ๊วดำและซีอิ๊วขาวท้องถิ่น ตรารถยนต์และตราแพะ หมักทิ้งไว้ 1 คืน แล้วนำไปทอดนุ่ม ๆ มีเครื่องหมักอยู่เต็มจาน หอมฟุ้งเลยทีเดียว กินแกล้มด้วยหัวไชเท้ากับแครอทดองเอง น้ำพริกพื้นบ้านต้องลองน้ำชุบเยาะ (250 บาท) คำว่าเยาะแปลว่าตำ เป็นน้ำพริกแห้ง ๆใส่ปลาฉิ้งฉ้าง และมีรสเปรี้ยวด้วยมะม่วงเบา หรือใส่ระกำแทนก็ได้ ที่ขาดไม่ได้คือผักเหนาะสำหรับแกล้ม ถ้าชอบแบบน้ำ ๆ ก็ให้สั่งน้ำชุบหยำ (280 บาท) ใส่ส้มจี๊ดหรือที่ภาษาถิ่นเรียกส้มเก็ตล่า กุ้งทะเลลวก หยำ (ขยำ) ด้วยมือกับเคย (กะปิ) จากเกาะยาวและจากระนอง ทำถ้วยต่อถ้วย