เดิมทีเฮียตี่นั้นเป็นคนเชียงราย เข้ากรุงเทพฯ มาตั้งรถเข็นขายเป็ดย่างอยู่หน้าโรงพยาบาลพญาไท 1 เมื่อปี 2533 จนคุณชายถนัดศรีมาพบเข้า ปัจจุบันร้านตี่โภชนาเป็นตึกแถว 2 คูหาริมถนนสุคนธสวัสดิ์ อยู่ตรงนี้มาตั้งแต่ปี 2539 แล้ว ถ้าเข้าทางซอยลาดพร้าว 71 ให้วิ่งไปจนสุดซอยแล้วเลี้ยวซ้าย
จากนั้นเลี้ยวขวาที่สามแยกถัดไป เข้าถนนนาคนิวาส จากจุดนี้วิ่งไปเรื่อย ๆ ผ่านเขตลาดพร้าวเป็นระยะทางประมาณ 4 กิโลเมตร เมื่อวิ่งผ่านซอยนาคนิวาส 48 ถนนเส้นนี้จะเปลี่ยนชื่อเป็นถนนสุคนธสวัสดิ์ในบัดดล อีกสักพักถนนจะบังคับเลี้ยวขวา ให้มองด้านซ้ายจะเห็นตาข่ายสูงของสนามไดรฟ์กอล์ฟ
ส่วนร้านตี่โภชนาอยู่ทางฝั่งขวาใกล้กับซอยสุคนธสวัสดิ์ 6 มีป้ายร้านเบ้อเริ่มเห็นได้ชัด
หรือจะเข้าทางถนนเกษตร-นวมินทร์ฝั่งขาเข้าเมืองก็ได้ สังเกตตรงสี่แยกไฟแดงมีป้ายบอกทางไปโชคชัย 4 เมื่อเลี้ยวเข้ามาจะเป็นถนนสุคนธสวัสดิ์ด้านตรงข้ามกับทางที่บอกไปก่อนหน้า วิ่งไปตามทางจนกระทั่งเลยแยกทางเข้าโรงเรียนสตรีวิทยา 2 ให้มองหาป้ายร้านตี่โภชนาทางด้านซ้าย
(มาทางนี้สนามไดรฟ์กอล์ฟอยู่ฝั่งขวาแทน)
ของอร่อยอันดับหนึ่งยอดนิยมตลอดกาลของเฮียตี่คือเป็ดย่างหนังกรอบ เฮียตี่คิดค้นเตาย่างซึ่งสั่งทำขึ้นเป็นพิเศษ รอบหนึ่งย่างได้ 15 ตัว ใช้เวลา 50 นาที โดยใช้เป็ดเชอร์รีของ ไม่ชุบสีผสมอาหารใด ๆ แต่ชุบเครื่องเทศสูตรลับเฉพาะของเฮียตี่ นำไปย่างจนกระทั่งน้ำมันโดนรีดออกเกือบหมด ท่านก็จะได้ชิมเป็ดย่างหนังกร๊อบกรอบที่โดนรีดน้ำมันจนกลายเป็นหนึ่งเดียวกับเนื้อเป็ด ไม่สามารถแล่แยกจากกันได้ จึงกินได้ไม่เลี่ยน ให้ราดด้วยน้ำเป็ด และจิ้มน้ำจิ้มสูตรพิเศษสีน้ำตาลอ่อนซึ่งมีส่วนผสมของงา มัสตาร์ด และเต้าเจี้ยว หรือจะจิ้มน้ำจิ้มซีอิ๊วดำใส่พริกชี้ฟ้าตามปกติก็ได้
เคล็ดลับการกินเป็ดย่างให้หนังกรอบที่สุดคือต้องรีบกินทันทีที่เขามาเสิร์ฟที่โต๊ะ เพราะเวลาสับเป็ด ความชื้นจากเนื้อเป็ดจะส่งผ่านเข้าไปถึงหนังเป็ด แต่ถึงอย่างไรก็ตามแม้จะทิ้งไว้นานก็ยังกรอบอร่อยกว่าร้านอื่น ๆ อยู่ดี
อีกอย่างหนึ่งที่เป็นของโปรดของแม่ผมคือหมูกรอบที่หนังกรอบเอามาก ๆ และโดนย่างจนแทบไร้มันอีกเช่นกันจึงกินได้ไม่เลี่ยน ห้ามพลาดเช่นกันคือหมูแดงอบน้ำผึ้งของที่นี่ เนื้อนุ่มเนียนหอมกลิ่นรมควันเพราะใช้เตาถ่านจึงมีกลิ่นหอมเหลือหลาย ไม่ใช้วิธีต้มให้เสียอารมณ์
สีแดงที่เห็นไม่ใช่สีผสมอาหารแต่เป็นสีของน้ำตาลธรรมชาติที่ใช้หมักหมู
นอกจากเป็ดย่างแล้วยังมีเป็ดพะโล้รสชาตินุ่มนวลกลมกล่อม เนื้อแสนนุ่ม เฮียตี่ลงทุนทำผงพะโล้เอง สนนราคาต่อกิโลกรัมปาเข้าไป 3,000 กว่าบาท เพราะมีหญ้าฝรั่น (Saffron) กิโลกรัมละหมื่นกว่าบาทเป็นส่วนผสมด้วย จึงมีกลิ่นหอมจรุงใจ
ของเหล่านี้จะกินคู่กับข้าวเปล่าหรือจะลองชิมบะหมี่หยกทำเอง (อีกแล้ว) ใส่น้ำใบเตยของเฮียตี่ก็ดีไม่น้อย อยากซดน้ำ ๆ มีให้เลือกหายอย่าง มีเอ็นหมูตุ๋นน้ำแดง ซึ่งทำจากเอ็นหมูแห้งนำเข้าจากเมืองจีน หรือจะลองกระเพาะปลาน้ำแดง หรือเป็ดตุ๋นมะนาวดองที่ไม่มีรสขมเลยก็ได้
ชอบอย่างไรให้สั่งอย่างนั้น ถ้าชอบแทะ ๆ ให้สั่งปากกับปีกเป็ดอบหม้อดินมาแทะเล่นอีก 1 อย่าง
ถ้าสนใจอยากเหมาไปออกงานนอกสถานที่ เฮียตี่คิดอย่างต่ำ 12,000 บาท ทำได้ 200 จาน โดยไม่ยอมลดมาตรฐาน ห้ามขอเพิ่มจำนวนจานโดยใส่เป็ดน้อยชิ้นลงเป็นอันขาด โปรดรับทราบตามนี้ด้วย เห็นไหมว่าเขาไม่ยอมเสียชื่อเสียง ไม่ยอมลดคุณภาพใด ๆ ทั้งสิ้น แล้วอย่างนี้จะไม่ตามไปชิมอีกหรือจ๊ะ
